چگونه از خود دفاع کنیم؟

لئون تروتسکی

اوت ۱۹۴۰

برگردان: آرام نوبخت

توضیح رونویس: این نامه، بخشی از سلسله  نامه های منتشر شده در این شماره از «بین الملل چهارم» زیر عنوان «آخرین نامه های تروتسکی» است. د. و، ۲۰۰۲

طی یورش «کمیتۀ دایز» به چند اتاق دانشجویی در آستین، تگزاس، حجم عظیمی از نوشته های تروتسکیستی به دست آمد. تیترهای خبری مطبوعات تگزاس در مورد این واقعه و داستان هایی با هدف تحریک احساسات، همگی تلاش داشتند تا تروتسکی را به این واقعه مرتبط کنند. در نامۀ زیر، تروتسکی مسیری را که باید برای دفاع طی شود، پیشنهاد می کند.

دوست گرامی،

داستان تگزارس بسیار مهم است. رویکرد مردم درگیر در آن می تواند از زاویۀ قانونی تعیین کننده شود.

البته ما نمی توانیم شکلک استالینیست هایی را دربیاوریم که وفاداری خود را به دمکراسی بورژوایی جار می زنند. با این حال، تمایلی هم نداریم که هیچ گونه بهانه ای برای آزار و اذیت دست و پا کنیم.

در این مورد، مثل سایر موارد، باید حقیقت را هم چنان که هست بگوییم؛ یعنی، بهترین، مقرون به صرفه ترین و مناسبت ترین روش برای توده ها، دست یافتن به دگرگونی این جامعه با ابزارهای دمکراتیک است. دمکراسی، برای سازماندهی و آموزش توده ها نیز ضروی است. به همین دلیل است که همواره آماده ایم از حقوق دمکراتیک مردم با ابزارهای خودمان دفاع کنیم. با این حال بنا به تجربۀ عظیم تاریخی می دانیم که «۶۰ خانواده» ^(۱) هرگز اجازۀ تحقق دمکراتیک اصول سوسیالیستی را نمی دهد. در یک مرحلۀ معین، «۶۰ خانواده» ناگزیر به سرنگونی یا تلاش برای سرنگونی نهادهای دمکراتیک و جایگزینی آن با یک دیکتاتوری ارتجاعی مبادرت خواهد کرد. این همان چیزی است که در ایتالیا، آلمان و طی روزهای اخیر فرانسه رخ داد- دیگر نیاز به ذکر کشورهای کوچک تر نیست. از پیش می گوییم که ما با سلاح در دست، آمادۀ پس زدن این گونه تلاش ها و خرد کردن دیکتاتوری فاشیستی با دیکتاتوری پرولتری هستیم.

این موضع گیری، با واقعیت تاریخی، هماهنگ و به لحاظ حقوقی غیرقابل حمله است.

رفیقانه،

ل. تروتسکی

۱۲ اوت ۱۹۴۰

(۱) ۶۰ خانوادۀ ابرثروتمند که امریکا را تحت سلطۀ خود داشتند؛ در صدر فهرست این خانواده ها، راکفلر قرار داشت (م).

http://marxists.org/archive/trotsky/1940/08/letter09.htm

آرشيو لئون تروتسکی